खराखुरा पाऊस....

खराखुरा पाऊस....

+++++++++++

तसा पाऊस येतो अन जातो
पण लक्षात काही राहत नाही
कारण कुठल्याच मुलीबरोबर मी
एकाच छत्रीतून जात नाही॥

तीच्या बरोबरचा अनुभव
थोडा वेगळा होता
कधी पाऊस रिमझीम तर
कधी कोसळत होता...

मुसळधार पाऊसही
हवाहवा वाटत होता
छत्रीत ती होती म्हणून
पाऊस नवानवा भासत होता॥

छत्री होती एक
पाऊस होता मुसळधार
आणि त्या पावसात
ती भिजली होती पार...

ओलेचिंब कपडे झाले
तिचे अन माझे
केसांतून झंरणारं पाणी
पाहत होते मन माझे॥

तिचा तो गुलाबी ड्रेस
पाण्यानं पार भिजला होता
एकांत भासणरा रस्ताही
कस्तुरी गंधान सजला होता...

कधी ओढणी सावरत होती,
कधी केस सुकवत होती
माझी नजर होती तिच्यावर
ती मात्र ती चुकवत होती॥

तिला पाहुन छत्री सुटत होती
कधी सुटत होता मनावरचा ताबा
तिच्या मनात साधी रिमझीम तरी
इथं माझ्या मनात, प्रेमाचा धबधबा...

कधी वाटलं हातात हात घेऊ का?
कधी वाटलं मिठीत घेऊ का?
चेहर्यावरून ओघळणारं पाणी
ओठानं मनसोक्त पिऊ का? ॥

शक्य नव्हतं ते सारं
अंगात भिनलं होतं प्रेमाचं वारं
बेभान करत होता ऋतू मला
हसत होती सर माझ्यावर...

अचानक वीज चमकली
घाबरून बाहुपाशात आली माझ्या
त्यावेळी असं वाटलं
भर दुपारी चंद्र, घरी आला माझ्या॥

सारा आसमंत
माझ्यासारखाच प्रेमानं भिजला होता
खरंच पहिल्यांदा वाटलं
खराखुरा पाऊस आला होता
खराखुरा पाऊस बरसला होता....

======================================
किरण जाधव...[तिच्याबरोबर एकाच छत्रीतून जाताना...]
======================================